"Tenzij gij wordt als kinderen, kunt gij het rijk der Hemelen op generlei wijze binnengaan.”
Dat is wat Jezus eens zei, volgens de Bijbel. Vrijwel iedereen zal deze uitspraak wel kennen, maar tegelijkertijd zullen we ook het gevoel hebben van: ’Hoe is dat bedoeld?’, ‘Hoe werkt dat?’, ‘Hoe doe je dat?’
Volgens het boek “De Meesters van het Verre Oosten” van Baird T. Spalding, heeft Jezus met deze uitspraak een der diepste waarheden verwoord. Als dit waar is, dus letterlijk waar zou zijn, dan moeten we hier nog eens serieus bij stil staan, want dan is dat heel erg belangrijk.
Een kind is nog puur, natuurlijk, niet gehypnotiseerd door de ideeën van de wereld. Het weet of kent nog niets. Het is nog in harmonie met zijn bron. Daarom zijn de meeste mensen graag bij een klein kind. Behalve als het huilt natuurlijk, maar dan is er een of ander probleem waar het last van heeft. Als een baby in zijn normale goede doen is, dan straalt hij iets uit dat zeer liefdevol, puur, vredig en teder is. Iets wat je in je hart raakt. Het is de natuurlijke harmonie van het Universum die je voelt. Het is het natuurlijke zijn. Het is ons natuurlijke zijn. We zijn zo ver van dat heerlijke ‘als-een-kind-zijn’ afgegroeid.
Als we al die ideeën van de wereld die we in de loop van onze groei en opvoeding aanleerden nu eens zouden kunnen loslaten, dan zouden we ons weer verbonden weten en voelen met onze bron, ons natuurlijke zijn, zoals een baby dat heeft. Dan zouden we weer aangesloten zijn op het Universum, het grote eenheidsveld, en de kracht daarvan door ons heen laten werken. Dát is eigenlijk pas écht leven. Leven volgens de ideeën van de wereld is alleen maar strijd. Leven vanuit de bron, vanuit je natuurlijke zijn, is een zaligheid. Eigenlijk is er niets dat de mens werkelijk beperkt, behalve zijn gedachten.
Als de mens de diepste impulsen van zijn ware natuur toestaat om zich uit te drukken, bevindt hij zich in het werkelijke leven. Wanneer het leven geleefd wordt zonder de beperking die veroorzaakt wordt door de betovering van het afgeleide denken, kan de mens aan zijn bestemming beantwoorden en de volle steun ontvangen van de Universele krachten. Bevrijd je dus van de hypnose van het menselijke wereldse denken. Word als kleine kinderen. Huppel vrolijk en onbekommerd door het leven. Doe je werk zoals een kind speelt: in aandacht, blijheid, vertrouwen en overgave. En je zult zien dat juist daardoor de krachten van het universum door en voor je werken.
De dingen van de wereld, die we vanaf ons kind-zijn aangeleerd hebben, zouden we weer moeten laten vallen. Terug naar ons aan– of ingeboren, oorspronkelijke zijn. Blijkbaar is het dus letterlijk zo dat we de zijns-toestand van ‘het kind in ons’ weer zouden moeten toelaten. Ons hele geregel, alles bedenken, de touwtjes in handen moeten houden, enz. mogen we loslaten. Dat is voor de meeste mensen heel erg moeilijk. Want dan denken ze dat het fout loopt. Daarom blijven we doormodderen zoals we nu doen. Terwijl de oplossing eigenlijk zo vlakbij ligt.
Juist door de ideeën van de wereld los te laten zullen we veel winnen.
Durven we het aan om weer als een blij klein kind te leven?
Wil je op dit artikel reageren, dan kan dat via de contactpagina.
Zie knop 'contact'.
