Wat een voorbeeld kan doen.
Een mij onbekende man deed op de t.v. geruime tijd geleden een zeer krachtige, veelbetekenende uitspraak. Hij zei:
"Door mijn moeder koos ik ervoor om goed te leven. Ik koos voor het licht dat ik als jongen in mijn moeder zag. Zoals veel andere jongeren had ik voor de duisternis kunnen kiezen. Maar ik maakte een bewuste goede keuze, ondanks dat ik door duisternis was omringd. Ik had een alcoholist kunnen worden zoals mijn stiefvader, een mislukkeling die zijn vrouw slaat en zijn kind misbruikt. Maar ik koos ervoor om het licht te omarmen dat ik in mijn moeder zag. Wij kunnen ervoor kiezen diegene te worden die we willen zijn."
Is dit niet geweldig? Het is bekend dat veel kinderen, misschien wel de meesten, hun oren sluiten voor advies. Maar het voorbeeld dat ze zien gaat automatisch bij hen naar binnen. Dat vergeten ze nooit.
Zelf een goed voorbeeld zijn
is de kern van een goede opvoeding.
Ook al leven ze dat goede voorbeeld misschien niet na en kiezen ze toch voor een 'foute' weg. Maar vroeger of later zullen ze terugdenken aan dat goede voorbeeld. En wellicht dat ze dan, ook doordat ze misschien de mokerslagen van het leven moesten ondergaan, toch dat goede voorbeeld gaan navolgen.
Een goede opvoeder (vader én moeder én iedere andere opvoeder zoals een leerkracht) kan in feite immers niet anders dan zelf een zo goed mogelijk voorbeeld zijn. Toch?
Dat betekent dus dat 'goed opvoeden' tegelijkertijd betekent dat hij/zij steeds dient te blijven werken aan de verfijning van het eigen karakter.
Het lichamelijke hart voedt eerst zichzelf en daarna pompt het 't bloed door naar de andere organen in het lichaam.
Een metafoor.
Het lichamelijke hart voedt eerst zichzelf en daarna pompt het 't bloed door naar de andere organen in het lichaam.
Als mannen iets niet doen, dan is dat omdat ze het niet interessant genoeg vinden. Als vrouwen iets niets doen (bijv. niet goed voor zichzelf zorgen), komt dat doordat ze zichzelf vaak opofferen of door gebrek aan eigenwaarde. Ze nemen bijv. te weinig of zelfs helemaal geen tijd voor zichzelf. Ze geven alleen maar. Ze geven terwijl ze eigenlijk iets anders willen doen. Vrouwen zijn de zorgverleners en doen ook van alles tegelijk. Ze vervullen een spilfunctie. Ze zijn essentieel. Het is niet zo dat mannen niet zouden kunnen doen wat vrouwen doen, maar het zijn voornamelijk de vrouwen die het meeste zorgen en zichzelf wegcijferen.
We kunnen veel leren van de werking van onze organen. Neem nu bijv. het hart. Als het doorweekt is met bloed dan knijpt het zich samen (het wringt zich uit). Daarna vult het zichzelf eerst opnieuw voordat het bloed wordt doorgepompt naar de andere organen. Het voorziet dus eerst zichzelf. Dat klinkt egoïstisch, maar dat is het echt niet.
Moeders zouden dat ook zo moeten doen. Ze vinden zichzelf misschien egoïstisch wanneer ze hun kinderen eens niet naar een wedstrijd brengen. Of als ze niet vroeg opstaan voor het werk van hun man, zoals vroeger vaak gebeurde. Maar dat is onzin. Ze moeten juist goed voor zichzelf zorgen, zoals het hart dat doet. Want als je zelf in goede conditie bent, dan kun je pas echt iets voor een ander betekenen. Als een moeder niet goed voor zichzelf zorgt (zonder dus egoïstisch te zijn) wordt ze misschien ziek. En dan is iedereen verder van huis.
Mensen hebben slechts één hart.
En kinderen hebben slechts één moeder.
En nog een extra tip:
VicToria
Wil je op dit artikel reageren, dan kan dat via de contactpagina.
Zie knop 'contact'.
