Het nest verlaten.
Is dit niet een intrigerende afbeelding?
Vrijwel elk moederhart zal door dit plaatje geraakt worden. En elke moeder zal ook de pijn voelen als de vogeltjes (de kinderen) uitvliegen. Soms is het inderdaad of je hart eruit gerukt wordt.
Maar toch is dit hoe het in het leven gaat en hoort te gaan. In de wereld van de vogels zijn er zelfs ouders die hun kind opzettelijk het nest uitduwen, zodat het gedwongen wordt zijn vleugels uit te slaan en zelf te vliegen…...
Moeder (en ook vader) moet niet treurig achterblijven als ‘de vogeltjes gevlogen zijn’. Want liefde reikt veel verder dan het nest. De ouders mogen blij en trots zijn dat ‘hun kleine’ in staat is zelfstandig verder te gaan. En dat ze stil op de achtergrond aanwezig zijn voor het geval ‘die kleine’ even een tussenlanding zou moeten maken op het ouderlijk nest.
De liefde die het kind vol vertrouwen de wereld instuurt, dient groter te zijn dan de liefde om het bij zich in het nest te willen houden. Want dit laatste is eigenlijk ‘eigenliefde’. Echte, ware liefde is onbaatzuchtig, onzelfzuchtig, draagt, schraagt, geeft en doet leven. Het is die Liefde waar het om gaat.
Wat olie is voor een lamp, is liefde voor het leven.
Een lamp zonder olie en een leven zonder ware liefde zijn beide vol duisternis.
Wil je op dit artikel reageren, dan kan dat via de contactpagina.
Zie knop 'contact'.
