Wat goed is voor jou, hoeft niet altijd goed te zijn voor mij.
Wij mensen proberen elkaar steeds weer te verbeteren. Daar zijn legio voorbeelden van. Misschien herken je dat ook wel bij jezelf. Maar dat zouden we beter niet kunnen doen. Want wat goed is voor jou, hoeft niet altijd goed te zijn voor een ander. Daarom schreef Dr. A.A.A. Terruwe eens:
"Mag mijn weg mijn weg zijn? Ook al is mijn weg volgens jouw weg een omweg?"
Iedereen gaat zijn weg zoals hij/zij denkt dat het goed is. En we hebben inmiddels ook al geleerd dat het zal zijn zoals we denken. Zoals jij dus denkt, zo gaat jouw wereld er ook uitzien. Een voorbeeld:
Twee vriendinnen spraken met elkaar over de jaarlijkse griepspuit. De ene zegt: "Vanaf dat ik elk jaar de griepspuit heb gehaald, heb ik me altijd goed gevoeld. Ik heb nooit meer griep gehad.' De ander antwoordt: "Ik heb nog nooit een griepspuit gehaald. En ik heb me altijd goed gevoeld. Ik heb nog nooit griep gehad."
De eerste vriendin zweert dus bij de griepspuit. En de tweede vriendin zweert bij precies het tegenovergestelde. En het resultaat was voor beiden goed. Ze maakten alle twee de juiste keuze voor zichzelf.
Hoe je dit zou kunnen uitleggen? Dat kan best wel eens moeilijk zijn. Misschien was er sprake van een placebo effect. Of heeft de ene persoon een beter immuunsysteem als de ander. Wie zal het zeggen? Als het voor de persoon in kwestie maar werkt. En mocht je fout zitten, dan kom je er vanzelf wel achter. Dat kan natuurlijk wel eens pijn doen, heel erg pijn zelfs, maar dan is het wel jouw eigen keuze en je eigen ervaring geweest. Het was je eigen leerproces. En daar gaat het om. En we mogen ook fouten maken, toch? Want daaruit trek je je eigen conclusies en die vergeet je nooit meer. Er wordt zelfs gezegd dat ervaring de enige echte leermeester is. Om de belangrijke dingen van het leven te leren, kunnen we dus eigenlijk niet anders dan onze eigen weg bewandelen.
We leren dus van onze eigen ervaringen en van de fouten die we maken, maar anderen kunnen ons natuurlijk ook goed advies geven. Maar dan is het toch weer onze eigen keuze of we dat wel of niet opvolgen. Ook kunnen we ervoor kiezen om het goede voorbeeld van een ander ter harte te nemen. Maar de keuze is altijd aan onszelf. Als je een open mind bewaart, en luistert naar je eigen eerlijke gevoel (dat is je barometer, je kompas) dan wordt het wel duidelijk welke weg je het beste kunt bewandelen. Laat je eigen kompas je eigen richting aangeven en plavei je eigen levensweg. Dát is de beste weg voor jou.
Dit advies geldt zeker ook voor de bizarre tijd waarin we nu leven. Van verschillende kanten komt er veel informatie op ons af. En die kan ook nog heel tegenstrijdig zijn ook. Welke is dan de juiste?
Dus: zélf nadenken. Geloof niet alles. Voel wat je voelt. Volg je eigen kompas. En ga je eigen weg. Ook al is die anders dan van anderen.
Je bent hoofdzakelijk aan jezelf verantwoording verschuldigd. En die verantwoording kun je alleen afleggen als je je eigen weg gaat. En wat anderen betreft? Die laten we ook hun eigen weg gaan.
Voor de duidelijkheid, we hebben het hier over volwassen mensen. Kinderen hebben aanvankelijk meer leiding nodig. Maar die leiding hoort er dan ook op gericht te zijn dat het kind zélf leert nadenken, zélf goede keuzes leert maken, om dan zélf een goed levenspad te kunnen uitstippelen. Ook zij gaan uiteindelijk hun eigen weg.
Wil je op dit artikel reageren, dan kan dat via de contactpagina.
Zie knop 'contact'.