Doe maar alsof, totdat je het bereikt hebt. Als je dit leest zou je kunnen denken: "Hallo, ik ben niet gek." Maar toch zit er veel waarheid in deze uitspraak. Hoezo?
Welnu:
Iedereen kan voor zichzelf vaststellen dat er verband bestaat tussen hoe je denkt en hoe je doet. Voordat je iets doet, hebt je het altijd eerst al even gedacht. Al moet je maar de afwas doen, of een telefoontje plegen, dan is dat eerst al door je hersenen gegaan. Zo van: "O ja, ik moet eerst de afwas even doen.....". Of: "Ik zal eerst even ...... bellen."
De verbinding tussen denken en doen is dus wel duidelijk. Maar de verbinding van hoe je voelt en hoe je doet is nog sterker. Als je bijv. verliefd bent, of boos, of zenuwachtig, dan wil dat gevoel meteen al naar buiten via je lichaam. Of je het nu wilt of niet, je maakt gebaren die daarmee overeenstemmen. Als je van iemand houdt, dan glimlach je automatisch naar die persoon. Of als je boos bent, dan is dat meteen ook op je gezicht af te lezen. Je wilt hem/haar misschien wel slaan. Elk gevoel dat wij hebben wordt uitgedrukt via specifiek gedrag.
En het omgekeerde is ook waar. Als je je op een bepaalde manier gedraagt, zal dat ook jouw gevoel worden. Als je bijv. doet alsof je heel blij bent, zul je dat uiteindelijk ook echt worden. Of omgekeerd: doe alsof je ergens een hekel aan hebt, dan zul je die afkeur ook echt gaan voelen. Dit is een wet waarvan je je bewust zou moeten zijn om er in het dagelijks leven je voordeel mee te kunnen doen.
Maar gevoelens doen nog meer. Zoals dat diepgaande gevoelens van bijv. dankbaarheid en erkentelijkheid bij machte zijn om je lichaam te ontgiften, gifstoffen te neutraliseren en de materie te vernieuwen. Leer daarom om dankbaar te zijn. 't Liefst vanuit de grond van je hart. Herhaal elke dag, zo mogelijk meerdere malen: "Dank u, dank u, dank u."
Gevoelens die tegenovergesteld zijn, roepen dus ook het tegenovergestelde op. Zoals dat woede, haat, zorgen en angsten juist gifstoffen in het lichaam teweegbrengen die zich daar ophopen en mensen ziek kunnen maken. Tenminste als het maar heftig genoeg is of lang genoeg duurt.
Waarom zijn mensen niet gelukkiger? Misschien wel omdat ze vaak ondankbaar zijn. Of omdat ze vol negatieve gedachten zitten. Ga daarom het mooie van alles inzien, ook al is het leven soms moeilijk. Zoals nu in de coronaperiode. Wees dankbaar tegenover de hele schepping en tegenover elkaar. Zie vooral het goede dat er beslist is naast het minder goede, terwijl je toch je ogen niet sluit om dat 'minder goede' te moeten aanpakken als dat nodig is. Bijv. goede (corona)regels volg je voor de goede orde. Maar als de regels onterecht of zelfs schadelijk zijn, wat doe je dan? Daar kun je over nadenken, je beslissing nemen en daarnaar handelen. Maar hoe vervelend of moeilijk iets ook is wat je te doen hebt, houd toch steeds het goede en het positieve voor ogen, en je zult merken dat er een transformatie plaatsvindt. Je gezondheid zal er flink op vooruit gaan. Je gaat je veel beter voelen.
Dus 'fake it untill you make it' is ten zeerste op zijn plaats. En denk niet bij jezelf dat dit onmogelijk is. Haal die 'on' er maar vanaf, zodat 'mogelijk' overblijft. Want het IS MOGELIJK! Fake ik untill you make it. Doe maar alsof, totdat je het bereikt hebt. You never, never, never give up! Zo zul je beslist succes boeken!
Wil je op dit artikel reageren, dan kan dat via de contactpagina.
Zie knop 'contact'.
