Optimisme en pessimisme moet je niet zien als iets dat simpelweg bij iemands temperament hoort. Nee, het is veel meer.
Want onder beide gaat een levensfilosofie schuil. Iemand die zich op de goede manier op het spirituele pad bevindt, kan echt optimistisch zijn. Terwijl iemand die zich concentreert op materieel bezit, ook al is hij aanvankelijk vol goede hoop, er niet aan ontkomt dat hij op een dag zijn illusies zal moeten laten varen. Dat hij zich zal afvragen: ”Is dit alles wat er is?"
De pessimist kijkt niet verder dan de kleine dingen van de aarde. Maar de optimist opent zijn ziel voor de weidse uitgestrektheid van de hemel. Hij weet wat de bedoeling is van een mensenleven. Namelijk dat je eens weer zult terugkeren naar de Bron van waaruit je ontstaan bent. Op de levensweg die hij aflegt komt hij uiteraard het kwaad en moeilijkheden tegen in al zijn verschillende vormen. Hij zal verdriet kennen en pijn hebben. Hij zal twijfelen aan zichzelf en anderen. Hij zal het soms niet meer zien zitten. Maar zelfs in de ergste momenten zal hij niet kopje onder gaan, omdat hij in zijn hart en in zijn ziel de waarheid kent. Omdat hij weet heeft van de innerlijke en uiterlijke Godheid en daarop vertrouwt. En deze Godheid bevat in aanleg alle rijkdommen en alle overwinningen.
Als je op aardse ondernemingen gericht bent, krijg je voortdurend te maken met mee- en tegenvallers, grote en kleine successen. Dat levert allemaal veel stress op. Maar je hoeft er nooit aan te twijfelen dat je ooit eens naar je Bron van herkomst zult terugkeren. Je zult je Bestemming en Einddoel bereiken. Daar kun je zeker van zijn. En dat is de basis voor echt optimisme. Voor 100%.
Wij zijn allemaal bezoekers in deze tijd en op deze plaats.
Wij zijn alleen maar voorbijgangers.
Het doel waarom we hier zijn is om te observeren, te leren,
te groeien, lief te hebben…..
en daarna gaan we weer naar HUIS.
Aboriginal spreekwoord uit Australië
Wil je op dit artikel reageren, dan kan dat via de contactpagina.
Zie knop 'contact'.