Blijkbaar hebben vrouwen bij de geboorte 7 talenten meegekregen en mannen slechts 3 of 4.
Vraag me niet wat die talenten zijn, maar ik neem aan dat het waar is wat ik las. Deze informatie kwam namelijk uit een geloofwaardige bron. (De Veda’s van India).
Vrouwen zouden dus gemakkelijker in staat zijn om op bepaalde fronten het voortouw te kunnen nemen dan mannen.
Generaliserend bekeken, want er zijn altijd uitzonderingen natuurlijk, leven mannen meer vanuit hun kracht en hun hoofd en vrouwen vanuit hun zachtheid en hun hart. Dat schijnt aangeboren te zijn. Zou dat de verklaring zijn dat mannen en vrouwen elkaar niet altijd begrijpen?
Mannen willen namelijk altijd zo snel mogelijk een oplossing aanreiken, maar vrouwen willen juist gehoord en begrepen worden. Mannen functioneren logischer, zijn doel-, status- en prestatiegericht. Ze kunnen dus goed relativeren. Hun oriëntatievermogen is beter als ze de weg moeten zoeken. Ze kunnen beter parkeren, ze zijn technischer, en nog veel meer… Maar vrouwen functioneren intuïtiever en zijn proces– en relatiegericht. Ze willen dat het anderen goed gaat. Dus zijn ze zachter, verfijnder, warmer, geduldiger, meelevender, liefdevoller en dat soort zaken. Dat worden ook wel de zgn. zachte krachten genoemd die dikwijls in het verborgene hun werk doen. Maar die zachte krachten zijn juist heel sterk. Denk maar eens aan de wortels van een boom. Die werken zacht en in het verborgene, maar ze kunnen zelfs een wegdek doen openbarsten.
Mannen zijn naar buiten gericht. Ze ‘jagen’, ze maken carrière, ze wedijveren, ze presteren.
Vrouwen koesteren, ze houden de boel bij elkaar, ze zorgen, ze bekommeren zich om vrienden en kennissen...
Beide krachten zijn nodig, zowel de mannelijke als de vrouwelijke.
Ze dienen elkaar aan te vullen, maar niet aan te vallen.
Als ze samenwerken en in balans zijn, dan is niet alleen het gezin in orde maar ook de samenleving.
Heeft onze samenleving nog wel voldoende waardering voor de zachte vrouwelijke krachten? Of is het mannelijke gaan overheersen? Dat we dus allemaal (ook veel vrouwen) voortaan naar buiten gericht zijn en moeten wedijveren in een glorierijke carrière? Dat is eigenlijk jammer. Nee, niet eigenlijk, maar echt jammer. Want het zachte en koesterende is immers ook nodig? Dat kan niemand missen, zelfs de stoerste man niet.
Iemand zei eens dat een soldaat op het slagveld, met de dood voor ogen, in zijn laatste moment nog om zijn moeder roept….
Aangezien vrouwen blijkbaar meer aangeboren talenten hebben, zouden zij dan niet in staat zijn om de man in hun kielzog mee te nemen als het gaat om de zachte krachten? Om hem te leren wat het is om zacht, geduldig en begrijpend te zijn? Of om hem mee te nemen op het spirituele pad? Want de mannelijke kwaliteiten krijgen reeds genoeg aandacht.
Onderstaand kadertje maakt ons misschien iets duidelijk. We kunnen het helaas niet vertalen, want dan is de clou weg. Maar we begrijpen het wel hè?
Het kan best zijn dat je heel anders tegen dit onderwerp aankijkt, maar het is toch zeer de moeite waard om er eens bij stil te staan. Want als vrouwen inderdaad met meer talenten begiftigd zijn, dan zouden ze niet moeten wedijveren met mannen, maar kunnen ze inderdaad indien nodig vanuit zachtheid en wijsheid het voortouw nemen. Vorm hier je eigen mening maar over en doe er je voordeel mee.
P.s. het vrouwelijke zit ook in mannen. En het mannelijke zit ook in vrouwen. Dat wordt het animus en anima genoemd (Carl Gustav Jung). Uiteindelijk dienen mannen én vrouwen hun innerlijke animus en anima met elkaar in balans te brengen, en in elkaar te laten opgaan. Maar dat is stof voor wellicht later nog eens een artikel hierover. Laten we er maar mee beginnen dat mannen én vrouwen respect hebben voor elkaars kwaliteiten en dat ze elkaar aanvullen i.p.v. aanvallen. Zowel het individu als de samenleving zal hierbij gebaat zijn.
VicToria
Wil je op dit artikel reageren, dan kan dat via de contactpagina.
Zie knop 'contact'.
