Kun je rijk zijn ook als je arm bent?
Steve Jobs, de steenrijke mede-oprichter van Apple (computers), kwam op het einde van zijn leven tot het inzicht dat geld niet alles is.
Steve stierf op 5 oktober 2011 op 56 jarige leeftijd aan alvleesklierkanker. Op het internet circuleert een bepaalde tekst van hem, als zijnde zijn laatste woorden voor zijn overlijden. En deze woorden laten zien dat hij dan tot het eerste inzicht van onthechting is gekomen.
Die tekst ben ik op verschillende sites tegengekomen en ben op zoek gegaan naar de oorspronkelijke bron. Maar die heb ik helaas niet kunnen vinden. Zodoende heb ik een en ander niet kunnen verifiëren. Toch plaats ik de tekst hieronder omdat, ook al zou hij niet van Steve Jobs afkomstig zijn, hij zo mooi vertelt wat er in ons dagelijks leven wel of niet belangrijk is.
Onthecht zijn is ware rijkdom
Steve Jobs was dus een miljardair. Hij was de pionier van de computerindustrie en de best betaalde directeur van 2006 in de VS. Maar ondanks dat hij zo rijk was, was hij volgens eigen zeggen niet echt gelukkig. Hij bleek ook geen gemakkelijke man te zijn geweest. Hij kleineerde blijkbaar zijn medewerkers en schoffeerde zijn zakenpartners. Diverse biografieën en films vertellen hierover. En volgens een artikel in de Volkskrant van 7 september 2018 is hij als vader een ramp geweest. Dit beschrijft dochter Lisa Brennan-Jobs in haar boek "Small Fry". Maar in het zakenleven was Steve dus wel geslaagd, voor 100%.
De tekst luidt: (enigszins vrij bewerkt voor een goede leesbaarheid)
"Ik bereikte het toppunt van succes in de zakenwereld. In andermans ogen is mijn leven een toonbeeld van succes. Maar afgezien van mijn werk kende ik echter weinig vreugde. Uiteindelijk is rijkdom slechts een feit van het leven waar ik aan gewend ben.
Op dit moment, liggend op het ziekbed en terugkijkend op mijn leven, realiseer ik me dat alle erkenning en rijkdom waar ik zo trots op was, verbleekt en zinloos worden in het aangezicht van een naderende dood. Je kunt iemand in dienst nemen om je auto te besturen en geld voor je te verdienen, maar je kunt niet iemand inhuren die jouw ziekte voor je kan dragen of overnemen. Verloren materiaal kan worden teruggevonden. Maar één ding kun je nooit terugvinden als je het verliest. En dat is 'leven'. Wanneer iemand de operatiekamer binnengaat, zal hij beseffen dat er één boek is dat hij nog moet lezen. Het boek van 'gezond leven'. In welke fase van het leven we ook zijn, de tijd komt dat we de dag tegemoet zien dat het doek naar beneden valt. Koester liefde voor je familie, voor je partner, voor je vrienden .......Zorg goed voor jezelf. Wees goed voor anderen.
Naarmate we ouder worden, en dus wijzer, dringt het langzaam tot ons door dat het geen verschil maakt of we een horloge van $ 300,- of van $ 30,- dragen. Ze geven dezelfde tijd aan. Of we nu een portemonnee of een handtas van $ 300,- of $ 30,- meenemen, de hoeveelheid geld die er in zit is hetzelfde. Of we nu in een auto van $ 150.000,- of van $ 30.000,- rijden, de weg en afstand zijn hetzelfde en we komen op dezelfde bestemming aan. Of we nu een fles van $ 300,- of van $ 10,- wijn drinken, de kater is hetzelfde. Of het huis waarin we wonen nu een oppervlakte heeft van 300 of van 3000 vierkante meter, de eenzaamheid is hetzelfde. Je zult beseffen dat de materiële dingen van deze wereld je niet je ware innerlijke geluk kunnen geven. Of je nu business class (first class) of economy class vliegt, als het vliegtuig neerstort ga je evengoed mee naar beneden. Daarom hoop ik dat je beseft, dat wanneer je chat, lacht, liedjes zingt met je maatjes, je vrienden, je broers en zussen, en met hen praat over noord-zuid-oost-west of over hemel en aarde, dat dit echt geluk is."
Verder schijnt hij ook nog iets gezegd te hebben over het onderwijzen van kinderen. Ze horen niet te leren om rijk te zijn, maar om gelukkig te zijn. En over gezondheid zei hij iets in de trant van: "Eet je voedsel als je medicijn, anders zul je medicijnen moeten eten als je voedsel."
Aan het einde van zijn leven besefte Steve dus dat het onzinnig is om gehecht te zijn aan materiële zaken. Dat is de eerste stap om te ontdekken dat onthechting je pas ware rijkdom kan geven. En dat gaat dan als volgt:
'Ten dienste van' is een natuurlijke wet van het leven
Ik ken iemand die altijd zegt: “Ik zou willen dat ik miljonair was. Wat zou ik dan veel arme mensen kunnen helpen.” Deze persoon zit dus niet vast aan het geld, maar wil er goede dingen mee doen. Zij verlangt naar vrede en geluk voor alle mensen wereldwijd, in plaats van dat ze zelf steeds meer geld en luxe wil hebben en behoeften wil bevredigen.
Door onze verlangens dus om te zetten van steeds meer te moeten 'hebben', naar het doen van goede werken om anderen gelukkig te maken, word je de rijkste persoon op aarde. Dat is dus door op onzelfzuchtige wijze de samenleving te dienen. Weet je nog dat 'ten dienste van' een natuurlijke wet van het leven is? En behalve dat je met geld de mensen kunt helpen, kun je dat ook met je kennis en goede kwaliteiten. Dat is dus precies het tegenovergestelde van hebzuchtig zijn.
Als je op deze manier de samenleving dient voel je je van binnen heel 'rijk' worden. Het is een innerlijke rijkdom. Je voelt je dan 'als een miljonair' terwijl je misschien maar weinig of helemaal geen geld bezit. En deze innerlijke rijkdom voelt zoveel beter, en is van een totaal andere orde, dan de rijkdom van veel geld. Op die manier is onthecht zijn ware rijkdom.
Hebzuchtige mensen zijn het armst
Eigenlijk zijn mensen met veel geld en veel verlangens (dus hebzuchtige mensen) het armst. Want zij kennen geen innerlijke rust. En innerlijke rust is niet met geld te koop.
Onthecht zijn betekent in wezen niets anders dan gewoon wonen waar je woont (in dorp of stad of waar dan ook) en er je werk doen, je plichten vervullen, en leren om je wensen en behoeften binnen de perken te houden.
Tegenwoordig echter zijn de verlangens onbeperkt. Terwijl de beschikbare grondstoffen om aan al die verlangens te kunnen voldoen wel beperkt zijn. Omdat onze behoeften en verlangens dus groter zijn dan die beschikbaarheid, is er een economische onevenwichtigheid in de wereld ontstaan. Veel mensen denken dat dit opgelost kan worden door de beschikbaarheid van die grondstoffen te vergroten. Maar daarmee worden de problemen alleen maar vergroot.
Wat wel werkt is dat mensen kunnen leren om hun wensen en behoeften in te tomen. Dan zijn de problemen meteen al opgelost.
En dan zouden we ook nog even moeten stilstaan bij het gezegde:
"Money comes and goes. Morality comes and grows."
Dus geld komt en gaat, maar een goede moraal komt en groeit. Hoe waar is dit. Dat het met het geld zo gaat, dat is welbekend. Zo gewonnen, zo geronnen. Maar als moreel besef begint te dagen, kun je niet anders dan dat laten groeien. Want de invloed ervan is groot en sterk. Je voelt dat je met iets fundamenteels te maken hebt. Het gaat dan over de kennis van goed en kwaad, en normen en waarden. Kortom: een goede moraal. Het is dan ook veel belangrijker om onze moraliteit te laten groeien in plaats van het geld. Met andere woorden: je kunt beter je deugden koesteren dan rijkdom en luxe.
Over het algemeen doen mensen erg hun best om flink wat geld bij elkaar te krijgen. Ze willen steeds meer verdienen. Maar er komt een dag dat ze, net als Steve Jobs, al dat geld zullen moeten achterlaten en met lege handen vertrekken. Maar als je investeert op je spaarrekening van de moraliteit, door je deugden, goede gedachten, woorden en daden, dan verzamel je daar een rijkdom waar geen belastinginspecteur de hand op kan leggen, en waar geen dief zijn zakken mee kan vullen. Deze rijkdom kan niet opgeëist worden door een zoon of dochter of enig ander familielid. Maar de rijkdom van een goede moraal geeft je vrede en vreugde voor nu en altijd.
Tot slot nog een mooie bekende tekst van de Dalai Lama de 14e. Hij zegt:
“Wat me bij de westerse mens het meest verbaast, is dat hij zijn gezondheid opoffert om veel geld te verdienen.
Vervolgens offert hij het geld weer op om zijn gezondheid te herstellen.
En dan is hij weer zo bezorgd over de toekomst, dat hij niet van het heden geniet.
Met als gevolg dat hij niet in het heden, maar ook niet in de toekomst leeft.
Hij leeft alsof hij nooit zal sterven en sterft terwijl hij nooit geleefd heeft.”
Wat is het belangrijks om voor te leven?
Zou iedereen hier niet eens over moeten nadenken?
VicToria
Wil je op dit artikel reageren, dan kan dat via de contactpagina.
Zie knop 'contact'.
